ΑΝΤΡΕΪ ΒΙΣΙΝΣΚΙ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΟ ΤΕΡΑΣ

ΑΝΤΡΕΪ ΒΙΣΙΝΣΚΙ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΟ ΤΕΡΑΣ

Πάλι η γνωστή σοβιετική εφημερίδα "Λιτερατούρναγια Γκαζέτα" , με ολοσέλιδο άρθρο της, φέρνει στο φως της δημοσιότητας νέα συνταρακτικά στοιχεία της σταλινικής περιόδου.

Το άρθρο ξεσκεπάζει τον ολέθριο ρόλο του Αντρέι Βισίνσκι, που το 1917, πριν από την Οχτωβριανή Επανάσταση, με την ιδιότητα του Αστυνομικού Επιθεωρητή της Κυβέρνησης Κερένσκι, υπέγραψε το ένταλμα σύλληψης του Λένιν ως "κατασκόπου των Γερμανών"!

Αυτόν τον πωρωμένο και αδίσταχτο αστό τον έκανε ο Στάλιν Υπουργό Εξωτερικών της ΕΣΣΔ και αντιπρόσωπό της στον ΟΗΕ.

Είκοσι χρόνια αργότερα, στις στημένες δίκες που σκάρωσε ο Στάλιν, με επινοημένες και προκατασκευασμένες κατηγορίες, με τις οποίες εξόντωσε πάρα πολλά κομματικά και κρατικά στελέχη, Γενικός Εισαγγελέας της ΕΣΣΔ και Δημόσιος Κατήγορος ήταν ο Βισίνσκι.

Έτσι ο άνθρωπος αυτός, αφού δεν μπόρεσε να συλλάβει και να σκοτώσει το Λένιν, πρωτοστάτησε και κατόρθωσε να εξοντώσει πολλούς από τους άμεσους συνεργάτες του Λένιν, θρυλικές μορφές των μπολσεβίκων, άξιους γιους του σοβιετικού λαού.

Ο αρθρογράφος Αρκάντι Βάξμπεργκ περιγράφει με λεπτομέρειες και άλλες περιπτώσεις από τη "δράση" του Βισίνσκι. Μία από αυτές ήταν και η σύλληψη και εκτέλεση του κορυφαίου σοβιετικού σκηνοθέτη Μέγερχολντ.

Υπογραμμίζει επίσης την τεράστια ζημιά που προκάλεσε ο Βισίνσκι στο θέμα της ερμηνείας και τήρησης των νόμων, στη διαπαιδαγώγηση των νομικών, στην επαγγελματική τους κατάρτιση κ.λπ., και παρατηρεί ότι πολλές από τις σημερινές αδυναμίες στον τομέα της Δικαιοσύνης έχουν τις ρίζες τους σ' εκείνα τα χρόνια.

Διαβάζοντας τις ειδήσεις γι' αυτά τα συνταρακτικά και συνάμα τραγικό γεγονότα η σκέψη μου στρέφεται στο παρελθόν.

Αιώνες τώρα οι λαοί όλου του κόσμου παλεύουν ενάντια στην απανθρωπιά, στην κτηνωδία και στην αδικία, που τις γεννούν και τις αναπαράγουν ασταμάτητα όλα τα ως τώρα εκμεταλλευτικό κοινωνικοοικονομικό συστήματα.

Σ' ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη μας οι λαοί ανέτρεψαν τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, κύρια αιτία της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, και προχωρούν νικηφόρα στο χτίσιμο του σοσιαλισμού.

Σε πολλές περιπτώσεις, όμως, στη θέση των παλιών αφεντικών στρογγυλοκάθισαν ο αυταρχισμός, η προσωπολατρία και η στυγνή γραφειοκρατία. Έτσι καταπατήθηκε κάθε έννοια ηθικής και σοσιαλιστική ς νομιμότητας.

Η ωμή κατάχρηση εξουσίας οδήγησε όχι μόνο στην εξόντωση αμέτρητων αγωνιστών, αλλά και δυσφήμισε το σοσιαλισμό, τη μόνη ελπίδα για την απελευθέρωση των εργαζομένων από τον καπιταλιστικό ζυγό, και έδωσε όπλα στους κάθε λογής εχθρούς του.

Γι' αυτόν το λόγο τα συνταραχτικό γεγονότα που ξεσκεπάζει με επαναστατική τόλμη η περεστρόικα μας διδάσκουν πως ο σωστός κομμουνιστής, ο πραγματικός επαναστάτης δεν παλεύει μόνο τον ταξικό εχθρό. Πρέπει να παλεύει και ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟΥ ΤΟ ΚΟΜΜΑ κάθε αυθαιρεσία και αυταρχισμό. Πρέπει να παλεύει τον αριβίστα και τον καριερίστα, που υπονομεύουν το κομμουνιστικό κίνημα. Και η ζωή έδειξε ότι αυτοί είναι πολύ πιο επικίνδυνοι από τον ταξικό εχθρό.

Χωρίς την απομάκρυνση όλων αυτών των παρασιτικών στοιχείων, που είναι ξένα στο σοσιαλισμό, δεν μπορεί να υπάρξει πρόοδος.

Δεν μπορεί ο σοσιαλισμό ς να αναπτύξει τις ακατανίκητες και αστείρευτες δυνάμεις του, τον ουμανισμό του, και να δείξει στους εργαζομένους των καπιταλιστικών χωρών την ανωτερότητά του.

Να τους πείσει ότι είναι το σύστημα που θα τους λυτρώσει από τους πολέμους και από την καπιταλιστική εκμετάλλευση.

Όσο για το κομμουνιστικό κίνημα της Δύσης, υπονομεύεται Και αυτό σήμερα από παρόμοια στοιχεία, που τα καλλιεργούν και Τα προστατεύουν ο οπορτουνισμός και οι διάφορες ρεφορμιστικές αυταπάτες.

Να γιατί είναι ζωτική ανάγκη η εργατική τάξη να ΣΥΝΤΡΙΨΕΙ ιδεολογικά τον οπορτουνισμό μαζί με όλες τις παραφυάδες του.

Χωρίς τη συντριβή του οπορτουνισμού και του ρεφορμισμού, το εργατικό κίνημα δεν μπορεί να προχωρήσει στον επαναστατικό του δρόμο, στη δημιουργία των αντικειμενικών και υποκειμενικών προϋποθέσεων για την πραγμάτωση της Σοσιαλιστικής Επανάστασης.

ΚΩΣΤΑΣ ΓΙΑΜΠΑΝΗΣ, ΦΩΝΗ της ΔΕΥΤΕΡΑΣ, Φύλλο 127 15 Φλεβάρη 1988